Yemek aracılığı ile geçmişle kurduğunuz bağı ne güzel özetlemişsiniz. Aslında nostalji hissini en kolay yaşatan araçlardan biri yemek. Bazı kokular ve tatlar var ki, zaman tünelinde kapı açıyorlar gibi geliyor bana. Geçmişte kalmış bir ana, bir duyguya hemen tekrar bağlanabiliyor insan. Literatürde isim bile vermişler buna: Gastronostalji (: Bu kavramı ilk duyduğumda “Evet! Tam olarak bu!” demiştim. Çünkü evet, karnımızı doyuruyor ama yemek aynı anda zaman zaman bir hafıza nesnesine de dönüşebiliyor bizim için. Önerileriniz şahanee! Ben de çok tatlı iki film önerebilirim;
Gastronostalji terimini bilmiyordum, harika oldu bundan bahsetmeniz, daha fazla araştıracağım. 😇 Yemeğin kesinlikle özel bir yeri var insan hafızasında, dediğiniz gibi beklenmedik bir anda alıp götürebiliyor insanı bambaşka yerlere. Öneriler için çok teşekkürler ayrıca! Lunchbox'ı izleyip çok beğenmiştim. Diğer filmi de not ettim, izleyeceğim. 😍
Ayy tam da dün bir kaç arkadaşıma "Sence ben bir tatlı olsam ne olurdum ve neden?" diye sormuştum.
Aldığım cevaplar, vurgular beklediğimden daha çeşitli. Herkese başka bir menü müyüz yoksa hepimiz birer açık büfeyiz ve herkes sevdiğini damak tadına göre olanı mı alıyor, düşünülesi.
Afiyet olsun efenim 😋 Denk geliş çok güzel, uyandırdığı sorular ayrı harika. Hemen anket sorularıma ekledim "sence ben bir tatlı olsam ne olurdum ve neden?" sorusunu 😅
Çiçeği burnunda bir göçmen olduğum ve bu konuda yazmayı planladığım için bu aralar okuduğum, gördüğüm her şeyi bununla ilişkilendiriyorum. Yemekle bağlarımızı düşününce de okurken bu geldi aklıma. Başka bir ülkede, eski anılarla, belki çocukluğumuzla bağlantı kurmak için insan istemsiz aile evinde pişen yemekleri yapmaya başlıyor. Annesinin tariflerine yöneliyor. Her ev yemeğinin hafızamızda yer eden kokusunda tanıdık hissettiren hatıralar yer alabiliyor. Şahane bir konu, dizi önerisine de bayıldım, muhakkak bakacağım 🌸
Çok teşekkürler bu güzel yorum için, çok sevindim! 💜 Yemek bir evi, bir şehri veya bir insanı yaşatmanın en güzel yöntemlerinden biri sanırım. Göçmenlik, yemek kültürü ve ilişkiler eksenindeki yazılar özellikle ilgimi çekiyor, o yüzden çok okumak isterim yazılarınız çıkınca. Çok sevgiler! 🌻
Yemek aracılığı ile geçmişle kurduğunuz bağı ne güzel özetlemişsiniz. Aslında nostalji hissini en kolay yaşatan araçlardan biri yemek. Bazı kokular ve tatlar var ki, zaman tünelinde kapı açıyorlar gibi geliyor bana. Geçmişte kalmış bir ana, bir duyguya hemen tekrar bağlanabiliyor insan. Literatürde isim bile vermişler buna: Gastronostalji (: Bu kavramı ilk duyduğumda “Evet! Tam olarak bu!” demiştim. Çünkü evet, karnımızı doyuruyor ama yemek aynı anda zaman zaman bir hafıza nesnesine de dönüşebiliyor bizim için. Önerileriniz şahanee! Ben de çok tatlı iki film önerebilirim;
-The Lunchbox – Ritesh Batra
-Sweet Bean – Naomi Kawase
Gastronostalji terimini bilmiyordum, harika oldu bundan bahsetmeniz, daha fazla araştıracağım. 😇 Yemeğin kesinlikle özel bir yeri var insan hafızasında, dediğiniz gibi beklenmedik bir anda alıp götürebiliyor insanı bambaşka yerlere. Öneriler için çok teşekkürler ayrıca! Lunchbox'ı izleyip çok beğenmiştim. Diğer filmi de not ettim, izleyeceğim. 😍
Bat’ı bilen bir blogger😍
Eveeet! 😍 Bat partisi düzenleyelim hemen Substack'te. 😛
Ayy tam da dün bir kaç arkadaşıma "Sence ben bir tatlı olsam ne olurdum ve neden?" diye sormuştum.
Aldığım cevaplar, vurgular beklediğimden daha çeşitli. Herkese başka bir menü müyüz yoksa hepimiz birer açık büfeyiz ve herkes sevdiğini damak tadına göre olanı mı alıyor, düşünülesi.
Duyusal bir sayıydı bayıldım, doyamadım!
Afiyet olsun efenim 😋 Denk geliş çok güzel, uyandırdığı sorular ayrı harika. Hemen anket sorularıma ekledim "sence ben bir tatlı olsam ne olurdum ve neden?" sorusunu 😅
Çiçeği burnunda bir göçmen olduğum ve bu konuda yazmayı planladığım için bu aralar okuduğum, gördüğüm her şeyi bununla ilişkilendiriyorum. Yemekle bağlarımızı düşününce de okurken bu geldi aklıma. Başka bir ülkede, eski anılarla, belki çocukluğumuzla bağlantı kurmak için insan istemsiz aile evinde pişen yemekleri yapmaya başlıyor. Annesinin tariflerine yöneliyor. Her ev yemeğinin hafızamızda yer eden kokusunda tanıdık hissettiren hatıralar yer alabiliyor. Şahane bir konu, dizi önerisine de bayıldım, muhakkak bakacağım 🌸
Çok teşekkürler bu güzel yorum için, çok sevindim! 💜 Yemek bir evi, bir şehri veya bir insanı yaşatmanın en güzel yöntemlerinden biri sanırım. Göçmenlik, yemek kültürü ve ilişkiler eksenindeki yazılar özellikle ilgimi çekiyor, o yüzden çok okumak isterim yazılarınız çıkınca. Çok sevgiler! 🌻
Lezizz bir sayı. Diziyi de çok merak ettim, en acilinden bakacağım ♥️
Çok teşekkürleeer! 🧡 Bak nolur, izlemeni çok isterim. 🤓